Ik vind het fijn om andere ouders aan het woord te laten. Het is inspirerend. Vandaag komt Sarah aan het woord. Want een verwante groene ziel is Sarah zeker! Zo heeft ze bijvoorbeeld de gewoonte om gezellig met de trein op reis te gaan. Ook in haar gezin pakt ze het groen aan. Haar 2 ukjes hulde ze bijvoorbeeld in wasbare luiers, maar op dat vlak durfde ze zelfs nog een stapje verder te gaan… met babyzindelijkheidscommunicatie


Eerste kennismaking met BZC


‘Een baby op het potje? Ik moet eerlijk zijn, toen ik dat voor het eerst hoorde, fronste ik toch even mijn wenkbrauwen. Een vriendin ging proberen haar pasgeborene vanaf dag één op het potje te laten gaan. Babyzindelijkheidscommunicatie heet dat, of kortweg ‘bzc’. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het klonk wel interessant. In onbruik geraakt hier in het Westen, maar in andere delen van de wereld heel gewoon. Toch had ik eerder zoiets van, heel mooi allemaal, maar niets voor mij!’


‘Toen werd mijn zoontje geboren. Wat mij meteen opviel was dat hij telkens plaste wanneer we zijn luier verschoonde. Met dat potjesverhaal in mijn achterhoofd, kon ik niet anders dan hier iets mee te doen. Ik kocht een mini-potje (ja hoor die bestaan!) en bij elke luierwissel zette ik mijn zoontje erop. En jawel, al snel hadden we ons eerste plasje opgevangen. En ons eerste kakje. Zo waren we vertrokken. Je bent gewaarschuwd, het werkt redelijk verslavend!’


Babyzindelijkheidscommunicatie is een bewust kijken door de ouders


‘BZC is geen klassieke zindelijkheidstraining. Het gaat er in feite om dat je als ouder ingaat op de behoefte van je kindje, namelijk schoon blijven en niet zichzelf ’bevuilen’. Wanneer je kindje geboren wordt, geeft het duidelijk aan dat het honger heeft, sabbelen op de handjes, geeuwen… Zo gaat dat ook voor de ontlasting. Alleen zijn we hier in het Westen een beetje verleerd om daar oog voor te hebben. We leren onze kindjes aan zich te ontlasten in een luier. Daarnaast zijn er ook heel wat ontlastingspatronen te ontdekken. Zo doet mijn zoontje meestal pipi na een dutje en wanneer hij ’s morgens wakker wordt. De meeste kindjes ontlasten zich ook tijdens of na een voeding (ja hoor, die ‘kakstoel’ was zo gek nog niet!). Babyzindelijkheidscommunicatie steunt dus op deze twee dingen, die patronen leren kennen en kijken naar signalen. Die signalen kunnen een huiltje zijn of wat scheetjes…


Dat verschilt van kindje tot kindje en gaat ook met periodes. Gaat je kindje door een sprongetje, dan kunnen deze signalen veranderen, of zelfs helemaal weg blijven. Als het sprongetje genomen is, zal je weer op zoek moeten gaan naar deze, eventueel veranderde, signalen. Het vraagt dus wel wat inspanning, maar je krijgt er een groter begrip van je baby’tje voor in de plaats! Als je er echt mee wil beginnen zal je vooral je kindje heel goed moeten observeren, maar na een tijdje wordt het een soort van ‘instinct’, een gevoel, mijn baby moet!’


Wanneer en hoe start je met babyzindelijkheidscommunicatie?


‘Ideaal is het als je begint voordat je kindje 6 maanden is. Dan zijn de signalen het duidelijkst. Maar ook als je kindje al wat ouder is, kan je hiermee beginnen. De signalen zullen wel iets minder duidelijk zijn. Zelfs als je kindje de leeftijd heeft voor de ‘klassieke zindelijkheidstraining’ kan deze methode een hulp zijn.’


‘Wij zijn gestart rond 3 maanden, als alles een beetje meer op zijn plooi viel en het moederschap iets minder overweldigend werd. Toen mijn zoontje bijna 9 maanden was, had ik het gevoel dat hij echt begon door te hebben waar dat potje voor dient. Hij gaf vanaf dan heel goed aan dat hij ‘een grote boodschap’ moest doen, hij trok mijn aandacht en dan had ik zoiets van, ja, hij moet! En ja hoor, sindsdien geen kaka-luiers meer, alles op het potje! Plasjes zijn anders, moeilijker te ontdekken, behalve die van na de dutjes en het ochtendplasje dan. Dan was het bijna altijd prijs. Maar wij forceerden niets, vingen we iets op was dat leuk (minder luierwas, wie kan daar niet blij mee zijn?), vingen we niets op, dan was dat ook goed, het moet voor iedereen tof blijven. Was ons zoontje sneller zindelijk? Ergens hoop ik natuurlijk van wel, maar het was niet ons hoofddoel. Ik vond het vooral leuk te weten dat hij meestal niet met een vieze luier aan zijn poepje zat en dat ik zeker een aantal luiers uitspaarde per dag. Ook voor baby’s met veel luieruitslag zou dit een goede oplossing kunnen zijn.’


Tweede ronde


‘Bij mijn dochter was de babyzindelijkheidscommunicatie minder succesvol, omdat ik het een hele uitdaging vond om dit met twee kinderen vol te houden, ik miste veel signalen en om haar niet te verwarren ben ik er dan maar mee gestopt. Maar vanaf haar 18 maanden ging ze ’s morgens en na het dutje op het potje en iets na haar twee ging de pamper uit en was ze op twee weken zindelijk… Het kan maar een aanmoediging zijn voor andere ouders om zo snel mogelijk die pamper uit te hebben ;). De pamperwas was niet mijn favoriet…’


‘Wil je meer lezen? Ervaringen horen? Er bestaat een facebookgroep BZC waar mama’s ervaringen en tips uitwisselen. Ook het online magazine Kiind heeft heel wat goede artikels over het onderwerp. Of zoek wat rond op het internet onder ‘diaper free’.’


Een heel apart verhaal van Sarah! Onze maatschappij leeft er niet meer naar. Naar de tijd nemen om naar elkaar te kijken, elkaar te leren kennen. Net daarom vind ik het fantastisch dat ze dit deed. Beetje tegen de stroom en gewoontes in. Beetje rebels, beetje revolutie.

Interessant artikel? Deel het!

Share by: